امید ظریفی

امید ظریفی
سَرگَشتِۀ مَحض‌ایم و دَرین وادیِ حِیرَت
عاقِل‌تَر اَز آن‌ایم کِه دیوانِه نَباشیم

حتا هنوز هم، هم‌چنان همین!
تا ببینیم خدا چی می‌خواد...
بایگانی
سه شنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۷، ۰۳:۲۲ ق.ظ

پادسمپاد

از روی اسم مرا می‌شناسند. یکی‌شان می‌گوید ارمیا را خوانده است. فارغ‌التحصیل مدرسه‌ی تیزهوشانِ نیشابور بوده است و سمپادی. می‌گویم: «پس سمپادی هستی؟» و او به جای سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان می‌گوید، سمپادی به معنایِ سازمان منحله‌ی پکیده‌ی اژه‌ای و دار و دسته‌ی نازنین‌ش.

کلمات بالا که از «جانستان کابلستانِ» رضا امیرخانی است را می‌خوانم و چند دقیقه بعد می‌نشینم روبه‌روی لپ‌تاپم و بعد از کمی گشت‌وگذار خبری را می‌بینم با این مضمون که قرار است از مهرماهِ امسال مدارس دوره‌ی دوم سمپاد هیئت امنایی شوند، و این یعنی این‌که زین پس می‌روند زیر نظر معاونت مدارس غیردولتیِ وزارت آموزش و پرورش، و این یعنی یک قدم دیگر برای حذف بدموقعِ سمپاد.

این سطرها را می‌خوانم و به این فکر می‌کنم که سمپادِ زمانِ جواد اژه‌ای چه بود و چه رضا امیرخانی‌ها و مریم میرزاخانی‌هایی را تحویل مملکت داد و سمپادِ بعد از او چه شد. این سطرها را می‌خوانم و به حال مسئولین فعلی آموزش و پرورش پوزخندی غم‌انگیزتر از گریه می‌زنم که تمام مشکلات این وزارت‌خانه را فراموش کرده‌اند و کلید تصحیح وضعیت اسف‌بار آموزش این کشور را فقط و فقط در کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر کردن موجودیت سمپاد می‌بینند. غافل از این‌که در این وضعیت آشفته سمپاد یکی از معدود جاهایی‌ست که ملتِ درونِ آن می‌توانند کمی کار کنند. کمی مفید باشند. کمی پیش‌رفت کنند.

این چند مدت خیلی‌ها از وضعیت شریف پرسیده‌اند. من هم برای‌شان حرف‌ها زده‌ام. اما مهم‌ترین قسمت حرف‌هایم این بوده که شریف اصلن جایی نیست که سر تا به پایش گل و بلبل باشد. شریف اصلن جایی نیست که دغدغه‌ی همه‌ی اعضایِ آن پیش‌رفتِ تو باشد. شریف اصلن جایی نیست که همه‌ی دانش‌جوهایش برای علم بمیرند. شریف، با همه‌ی شریف بودنش، تنها یک خوبی دارد و آن هم این است که بین دانش‌گاه‌های کشور جایی‌ست مثل مالزی بین کشورهای دنیا! یعنی داخل آن هرکاری که بخواهی می‌توانی انجام بدهی. همان‌طور که ملتی هم که می‌روند مالزی هر کاری که بخواهند می‌توانند انجام بدهند! و اتفاقن همین نقطه‌ی عطف ماجراست. چون دقیقن این‌جاست که ملت خودشان را نشان می‌دهند. داخل شریف هم زمینه برایت فراهم است که هرکاری که بخواهی انجام دهی. هرچقدر هم که شخصیت نادری داشته باشی، گروه‌های مختلفی را پیدا می‌کنی که اعضایش اشتراکات فراوانی با تو دارند و می‌توانی قسمتی از وقتت را با آن‌ها بگذرانی. مثلن...

گروه‌های مذهبی: از تئوریسین‌هایِ خداناباور که اگر مواظب نباشی باید یک نیم‌روز را به بحث با آن‌ها بپردازی، تا کسانی که اگر نصفه‌شب به نمازخانه‌ی خواب‌گاه سر بزنی می‌بینی که قرآن‌شان کنارشان است و دقیقه‌های فراوانی‌ست که منتظری قنوتِ نمازشان تمام شود و نمی‌شود.

گروه‌های سیاسی: از چپِ چپِ که داخل حمام هم دست‌بند سبزشان فراموش‌شان نمی‌شود، تا راستِ راست که نماز صبح‌شان را روی کیهان اقامه می‌کنند!

و بسیاری گروه‌های ورزشی و علمی دیگر. و اگر تنها یک چیز باعث شریف شدن شریف شده باشد، دقیقن همین باز بودن فضا برای دانش‌جوهاست تا خودِ واقعی‌شان را نشان بدهند.

حالا هرچه شریف شبیه مالزی بود، به نظر من سمپاد هم شبیه شریف است. در حال حاضر سمپاد از معدود جاهایی‌ست که بچه‌های دبیرستانی می‌توانند تا حدی خودِ خودشان باشند و بگردند دنبال هم‌فکرهایشان و کار کنند و مفید باشند و پیش‌رفت کنند. حذف کردن این مدارس در شرایط فعلی و تنها به بهانه‌ی این‌که بچه‌های دبستانی بسیاری برای آزمون ورودی این مدارس استرس زیادی را تحمل می‌کنند، همین‌قدر مسخره است که بستنِ درِ شریف، تنها به این دلیل که بچه‌های دبیرستانی موقع کنکور استرس زیادی را برای رسیدن به آن تحمل می‌کنند!

چیزی که باید درست شود چگونگی گذراندن دوران دبستان است، چگونگی گذراندن دوران مدرسه است، نه این‌که فقط زوم کنیم روی سال ششم و بگوییم که تمام اشکال کار این‌جاست. من در نهایت مخالف حذف سمپاد نیستم، اما نه در شرایط موجود. هر موقع مقدار خوبی از وضعیت آموزش و پرورش و مدارس این کشور درست شد، آن موقع خودم کلنگ به دست می‌گیرم و مدرسه‌ای که در آن درس خواندم را خراب می‌کنم. اما تا وقتی که هنوز بچه‌های ده-یازده ساله‌ی این مملکت باید علل سقوط شاه را حفظ کنند و بچه‌های هجده ساله‌اش هم در زیر یک دقیقه به مزخرف‌ترین سوال‌های موجود در کل عالم پاسخ دهند، تمام قد پشت سمپاد می‌ایستم و از آن دفاع می‌کنم، که همانا در دوران حضیضش هم هنوز یکی از معدود مکان‌هایی‌ست که می‌شود بوی امید را از آن استشمام کرد.

در آخر این‌که تا برنامه‌ی بلندمدت نریزیم و اولویت‌هایمان را به‌دقت مشخص نکنیم پیش‌رفت که هیچ، درجا هم نمی‌زنیم، بلکه مستقیمن می‌رویم به بدترین قهقرای قابل‌تصور...

 

موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۷/۰۵/۱۶
امید ظریفی

نظرات (۴)

۱۶ مرداد ۹۷ ، ۰۳:۳۱ هولدن کالفیلد
هر لحظه ، تاکید میکنم، هر لحظه تاخیر در حذف مدارس سمپاد و حذف مدارس استثنایی به صورت و فُرم فعلیش فاجعه ی آموزشی هست! فاجعه ی آموزشی!
ببین، گفتم هر لحظه! نگفتم هر روز، هر لحظه! دقت کن، هر لحظه!
یعنی در طی نوشتن این کامنت 45 فاجعه رخ داده!
پاسخ:
من هر لحظه تاخیر در اصلاح این نظام آموزشی رو فاجعه می‌دونم! که موندن سمپاد هم بخشی از این فاجعه هست مطمئنن.
+ اگه کسی این اطمینان رو به من بده که بعد از بستنِ همین الآن سمپاد، مسئولین در بقیه‌ی جاهای آموزش و پرورش فقط شروع به اصلاح می‌کنن، من باز هم کلنگم رو برمی‌دارم! ولی مطمئنم که این‌طور نیست. چون حرف‌های وزیر و رئیس سمپاد و خیلی‌های دیگه رو من باب همین موضوع شنیدم و می‌دونم که این حرکت‌شون هم دقیقن مثل همون حرکت تغییر نظام آموزشی به شش-سه-سه یک‌دفعه‌ای‌ئه و برای اینه که بعدن بتونن روش مانور بدن و بگن که ما بودیم که تحول ایجاد کردیم.
۱۶ مرداد ۹۷ ، ۰۳:۵۰ هولدن کالفیلد
اصلا تو بگو سمپاد رو بردارن، جاش مرغداری بزنن! بازم پیشرفته! قرار نیست چیزی جای سمپاد رو بگیره!
آمریکا سمپاد داره؟ ژاپن داره؟ آلمان داره؟ کجای دنیا اینقدر احمقانه و ایزوله بچه ها رو از هم جدا میکنن؟ یه سری رو میگن استثنایی و عقب مانده ذهنی ، میکنن توی یه سری مدرسه، به یه سری دیگه (اون هم در پی یک غربالگری خشک و دگم و احمقانه) برچسب استعداد درخشان میزنن، میبرنن فرو میکنن توی یه سری مدرسه! و به این سه دسته، به مدت 10 سال الی 20 سال برچسبهای متفاوت میزنن! با اموزشهای به شدت متفاوت، با رسیدگی هایی که زمین تا آسمون با هم فرق دارن، دنیاهای متفاوتی میسازن با متر و خط کش قرن شونزدهمی خودشون!
همین الان سمپاد روی سر همه موسسین و معلمینش خراب بشه بسیار بهتره!
ایضا آموزش و پرورش استثنایی هم همینطور!
به همین شدت!
پاسخ:
از «آمریکا سمپاد داره؟ ژاپن...» تا «...قرن شونزدهمی خودشون!» رو بی‌کم‌وکاست قبول دارم.
در مورد جمله‌ی قبل و جمله‌های بعدش هم که نظرم رو توی متن گفتم! (-:
سمپاد کلن چیزی خاصی نبود ولی در خاص نبودنش هم خاص بود...
پاسخ:
سمپاد قرار بود یه سازوکار سازمان‌یافته باشه برای جهت‌دهیِ مثبت به دانش‌آموزان این مملکت. چیزی که نه اون موقع داشتیم و نه الآن داریم. مطمئنن اگه نظام آموزشی کشور درست بود، همون موقع هم نیازی به تاسیسش نبود.
بحث با تئوریسین‌های خداناباور فقط یک نیم‌روز؟! 
پاسخ:
کلن در موارد غیرعلمی زیاد وارد بحث نمی‌شم. معتقدم خیلی‌هامون هنوز الفبای بحث‌کردن رو بلد نیستیم.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">